چند وقت پیش دست یکی از دوستانم خودکار پنتر که به نظرم خودکار خارجی و نسبتا گرانی است را دیدم. پیش خود گفتم او که خیلی بچه حزب الله ای هست و پدرش در کشور فلان مسوولیت را دارد چرا یک خودکار ارزان و ایرانی استفاده نمی کند؟ سپس در دلم لبخند تلخی زدم و آهی کشیدم از دست این کارهای بعضی مذهبی ها!

گذشت تا چند روز بعد که راهم به فروشگاه کتاب و لوازم التحریر خورد. در سفر بودم و خودکار نداشتم برای همین سمت جعبه خودکار های فروشگاه رفتم و دنبال یک خودکار خوب گشتم. چشمم به خودکار های پنتر افتاد یکی را برداشتم و دیدم

ای دل غافل این که پنتر نیست خودکار پارسی کار است که همانطور از اسمش معلوم بود ایرانی است!

اینبار توی دلم به خودم خندیدم و کلی خجالت کشیدم.

باز هم گذشت تا امروز که می خواستم این پست را بنویسم. مشغول پیدا کردن یک عکس بودم که اتفاقی مطلبی را خواندم که در آن چند شرکت برتر خودکار سازی ایران را معرفی می کرد. در کمال تعجبِ من شرکت پنتر هم یکی از آن ها بود! کمی تحقیق کردم و دیدم بله پنتر هم ایرانی است.

می خواستم درباره قضاوت کردن چیزی بنویسم فهمیدم مشکلاتم عمیق تر از این حرف هاست! انگار بعضی چیز ها در من نهادینه شده...